πομπή

πομπ-ή, ἡ, ([etym.] πέμπω)

A conduct, escort,

θεῶν ὑπ' ἀμύμονι πομπῇ Il.6.171

;

οὔτε θεῶν πομπῇ οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων Od.5.32

;

π. δόμεναι 9.518

;

πομπᾷ Διὸς ξενίου A.Ag.748

(lyr.);

θείῃ π. χρεώμενος Hdt.1.62

, cf.3.77; οὐρία π., of a fair wind, E.IA 352 (troch.); also ἀνταίαν πνεῦσαι π. ib.1324 (lyr.): in pl.,

Ἀπολλωνίαις πομπαῖς Pi.P.5.91

;

Ζεφύροιο πομπαί Id.N.7.29

;

βασιλέως ὑπὸ πομπαῖς A.Pers.58

(anap.), etc.

b concrete, an escort,

ὑπ' εὔφρονι πομπᾷ Id.Eu.1034

(lyr.).

2 sending away, sending home,

ἔπειτα δὲ καὶ περὶ πομπῆς μνησόμεθα Od.7.191

, cf. 8.545, etc.;

ὄφρα τάχιστα πομπῆς καὶ νόστοιο τύχῃς 6.290

;

τεῦχε δὲ πομπήν 10.18

, cf. Pi.P.4.164;

πομπᾶς ἁγεμών E.Rh.229

(lyr.).

3 mission, θεοῦ τινος πομπῇ sent by . . , of a dream, Hdt.7.16.β, cf. Pl.R.383a; κατὰ σημείων πομπάς ib.382e: simply, sending,

ξύλων Th.4.108

.

II solemn procession,

Διονύσῳ πομπὴν ἐποιοῦντο Heraclit.15

;

ὑπὸ πομπῆς

in procession,

Hdt.2.45

;

σὺν πομπῇ Id.7.197

;

πομπὴν πέμπειν Id.5.56

, Ar.Av.849, Th.6.56; τὰς π. πεμπειν, pompeu=sai D.4.26, IG22.1028.14; τῆς π., ὅπως ἂν ὡς κάλλιστα πεμφθῇ ib.12.84.26; τινι in honour of a god, Ar.Ach.248; μήλων κνισάεσσα πομπά the flesh of sheep for sacrifice carried in procession, Pi.O.7.80.

b at Rome, triumphal procession, Plb.6.39.9, etc.: generally, τείνειν π. lead a long procession, of a military expedition, A.Th.613.

2 metaph., pomp, parade,

π. καὶ ῥημάτων ἀγλαϊσμός Pl.Ax.369d

.

3 personified, on a vase, AJA30.424.